امروز به دیدن نمایشگاهی از نقاشی‌های یک دختر ۱۳ ساله رفتم به نام ماه منیر هوایی در محل موزه دکتر سُندوزی.
نقاشی‌های خوشگلی کشیده بود که احتمالاً نشون می‌داد خودش هم خوشگله یا دوس داره خوشگل باشه!
به هر حال نقاشی‌های ماه منیر، درست مثل اسمش زیبا، گرم، بی‌تکلف، اصیل و آشنا به نظر می‌رسید.
برخی از نقاشی‌هایش را بیشتر دوست داشتم، مثل این یکی که در باره خطرات فراموشی مسواک بود!
ولی در مجموع به نظرم بهترین نقاشی ماه منیر این یکی بود؛ هر چند یه دفعه فکر نکنید که به خاطر تعلق خاطر من به ویولون پارتی‌بازی کرده‌ام ها!
راستی! انگار خود آقای دکتر سُندوزی هم یک مجسمه‌ساز مشهور بوده که از بعضی کارهاش مثل این یکی، یه خورده ترسیدم!
اما در عوض از شیر رستم خیلی خوشم اومد.
خلاصه اینکه فقط ۲ روز دیگه مونده تا بتونید شما هم از نقاشی‌های ماه‌منیر دین کرده و در فضای رنگی پنجره‌ای که او از آن به زندگی و دنیا می‌نگرد؛ غرق شوید.
ماه منیر افتخار ماست، فقط کافیه یه نگاه به کلکسیون ریز و درشتی از جوایز و تقدیرنامه‌هایش بیاندازید تا دریابید این دختر ۱۳ ساله واقعاً زده رو دست هر چی دختر ۱۴ ساله!
درضمن؛ نشانی موزه دکتر سندوزی و بقیه ماجراهارو می‌تونید تو وبلاگ اون دختری که هنوز زیر باران ایستاده، یا عموی کوهستان های ایران پیدا کنید!
چه خوب که اینجا هم از اون خبرا که اونجا بود ؛ هست!!
نقاشیها واقعا بی نظیرند ؛
والبته اون پسرک ایستاده کنار نقاشی مورد علاقه اش هم همینطور!
شدیداً با اون قسمت “البته” همذات پنداری دارم!
حتمالاً نشون می‌داد خودش هم خوشگله یا دوس داره خوشگل باشه!
……;که گفتی اشکار یعنی من تحت تاثیر ناصر تقوایی قرار گرفتم!!
پسر روح ممدلی خان اینانلو را در این نوشتار می بینم
راستشو بگو اروند (اینجا دیگه شط العربی)اینهارو خودت میگی یا درویش خان؟
رحمت به اون آب انار ساوه ای که درویش خان خورده!
پسر جان بچه جانآخر کلاس کلاس سومی گفتند
خیلی بامزه بود … حیف که از خنده مردم! وگرنه جوابتو می نوشتم!!
همه نقاشیهاش به نظر من بی نظیرند و واقعا نمی تونم اونها رو رده بندی کنم . تنوع رنگی که توی نقاشیها دیده می شه و دقت و هنری که درترسیم تک تک جزئیات به چشم میاد، به شدت آدمو تحت تاثیر قرار می ده .
راستی خود ماه منیر را ندیدی ؟
نه ندیدم! خیلی حیف شد … اما واسش یادداشت گذاشتم تا بتونه ردمو پیدا کنه … چیکار کنیم دیگه!
راستی! شما انگار یه خورده بیشتر از معمول از نقاشی سردرمی آرید؛ نه؟
بستگی داره حد معمول شما چقدر باشه . اگر درسطح پیش دبستانی و اینهاست ، باید بگم که بله . کمی بیشتر از حد معمول سردرمی آرم . چطور مگه ؟
شکسته نفسی نفرمایید. قضاوت های شما در باره نقاشی، از سطح پیش دبستانی – فکر کنم – بالاتر باشد! ام آی تی چطوره؟
واقعا یک دختر ۱۳ ساله و این همه استعداد!!!البته هر کسی را بهر کاری ساختند؛ که بعضی از آدم ها از استعدادهاشون مثل ماه منیر استفاده می کنند و بعضی ها هم که اصلا نمی دونن در چه زمینه ای استعداد دارن!؟
خیلی سعادت می خواد که آدم بدونه سرش چه سودایی داره!
عجب نقاشی هایی . آفرین به این دختر هنرمند ۱۳ ساله. سلیقه خوبی داری اروند در انتخاب اون نقاشی ویولون
سلام بعد از مدتها 🙂
ماشا الله اروند چه بزرگ شده. نمیدونم خاله بهار رو یادش میاد یا نه. خیلی خوشحال شدم امروز از وبلاگ سانی اومدم اینجا 🙂
سلام نمی‌دانم از این طریق می‌توانم با ماه منیر عزیز ارتباط برقرار کنم یانه اما می‌نویسم. ماه منیر جان من روستایی هستم کارشناس یک برنامه تلویزیونی که کارش معرفی نوجوان‌های با استعدادی مثل شماست اگه مایل بودی تو برنامه ما بیای من در خدمتم ۰۹۱۹۲۰۰۷۹۶۹
ali_roustaee@yahoo.com
سلام. من ماه منیرم 😊. اروند جان مرسی از این همه محبت. و مرسی از اینکه به نمایشگاه من اومدی. من اون موقع کلاس سوم بودم و الان دانشجوی معماری ام. واقعا خوشحال شدم که نقاشی هام رو اینجا دیدم. اگه بازم نمایشگاه بذارم حتما خبرت می کنم. بازم خیلی ممنونم🙏.
درود بر ماه منیر عزیز. منتظرم